Op zaterdag is het tijd om onze tweedehands gekochte rekken naar hun nieuwe plek in onze kelder te verhuizen. Dus met wat extra handen trokken we naar iemand anders zijn kelder, daar eerst de 25 jaar geleden minutieus opgebouwde rekken vijs voor vijs en moer voor moer uit elkaar draaien, dan uitdokteren hoe we die berg in onze aanhangwagen moeten krijgen, en dan het hele goedje inladen tijdens een sneeuwstorm (ok, beetje overdreven, maar het sneeuwde, waaide, kortom, het was in het algemeen onaangenaam en guur weertje. Dat hebben we weer goed gepland!). Met ons wagentje volgeladen naar onze kelder, en na een warm kopje koffie / thee alles weer uit de aanhangwagen de kelder in:
En als we hen daar nu alleen laten, onder elkaar en in het donker, zouden ze zich dan vermenigvuldigen? Want met een grote kelder is er namelijk plaats voor veeeeel rekken. Maar goed, met 40 rekken zullen we toch al even toekomen, niet?
Op zondag terug aan de slag met de muurkaders. De wc begint nu definitief vorm te krijgen. Alleen nog even denken of we het waterreservoir van ons hangtoilet in onze technische schacht kunnen inbouwen zodat we hiermee geen extra beenruimte kwijt zijn. Dan nog wat OSB tegen de muren van de badkamer beneden… Verdorie, die muur lijkt scheef te staan. Correctie, die muur staat scheef. Dus, bovenaan alles maar weer losmaken (en dan ben je wel even aan’t vloeken dat je de kaders hebt vastgenageld en niet hebt vastgeschroefd), paar tussenlatjes eruit – want die waren dus ook op de verkeerde lengte gemaakt, en de hele kader rechtduwen en opnieuw vastmaken. Dit alles onder toch wel wat binnensmonds gevloek. Maar goed, nu dit (letterlijk) is rechtgezet kunnen we verder. De OSB vliegt tegen de muren en tegen de avond is er weer een ruimte afgebakend.
