Twist&Shout

Ligt het nu aan het zomerweer waar we met z’n allen zo naar verlangd hebben, of aan de vermoeidheid die begint toe te slaan, maar het vlot de laatste weken niet zo. Nu het weer wat warmer wordt, beginnen alle balken voor het subskelet krom te trekken, waardoor het een onmogelijke opdracht wordt om onze frames voor de ramen en deuren recht te krijgen.

De balken maar twisten en wij maar vloeken.

Dus dat hebben we maar even opgegeven en ons toegelegd om die gatenkaas nog eens aan te pakken, maw baaltjes op maat (gesplitst en gezaagd) om die laatste gaten rond de ramen toe te krijgen. Wij en de balen hebben ons in alle mogelijke bochten gewrongen, en na een worsteling van uren hebben we toch 3 balen op hun plaats gekregen. Zware inspanningen en niet genoeg drinken is een slechte combinatie, hebben we bovendien ontdekt: en daar was de zonneslag met bijbehorende oververhittingsverschijnselen (koorts, misselijkheid,...)
In ieder geval, de muren van onze bureau zijn nu helemaal toe. Ondertussen blijven we ons afvragen of er toch niet een trukje bestaat om dit gemakkelijker te doen. Als we dit hebben uitgedokterd, laten we het zeker weten.

Nog enkele hoofdbrekers:

*Hoe krijg je een kader (waar ramen moeten komen worden de balken op hun kant gezet en aan elkaar vastgemaakt met korte balkjes, waardoor je een kader krijgt) voor de ramen in een skelet dat buiten breder is dan binnen. Je zou de bak er langs buiten kunnen inschuiven (easy peasy), ware het niet dat daar natuurlijk onze plastiek hangt. Ze erin duwen met pompjes (we hebben het geprobeerd in de garage) geeft heel wat schade aan je skeletbalk, die we toch graag zichtbaar zouden willen laten. Dus dat is ook geen oplossing. Eerst de achterste balk plaatsen en dan ter plaatse de andere balkjes erop vijzen is ook geen oplossing want je krijgt op die manier de bak niet mooi recht. Enfin, to be continued...

*Hoe maak je een muur vast in een schuine wand (de balken van het skelet staan in een hoek van 90° tov elkaar? Als je er balen wil induwen, schuiven ze gewoonweg naar buiten. Misschien moeten we een subskelet zetten: vertikale balken die wel evenwijdig aan elkaar staan, en daar de balen tussen, maar dan heb je aan beide kanten nog de hoeken tussen de balken die je moet vullen (langs de buitenkant weer, wel te verstaan). Ook dit verhaaltje is to be continued...

Gelukkig zijn er toch wel een paar dingetjes die wel goed zijn gegaan: het verhuis van de keldertrap (bedankt Ragnar en Herlinde) en de binnendeuren (bedankt Sven en Marijke). Het binnenbrengen van de laatste lading stro op het verdiep (bedankt Kristof!!) en de hele lading balken voor het subskelet. Nu die laatste uit de weg zijn kunnen we de wildgroei van netels voor het huis eens aanpakken.

Komend weekend hebben we een heel drukke agenda buiten de bouw, dus hopelijk kunnen we het weekend erop met vernieuwd elan verder werken aan ons huizeke.

Praatjes vullen geen gaatjes

Los stro en blauwe knieën wel. Voordat de OSB op de vloer kan, moesten hier en daar wat gaten worden gevuld. In ieder geval, dat was de bedoeling. Onze verrassing was dan ook groot toen we 's avonds na het werk toekwamen op de werf, en zagen dat onze houtskeletbouwer al aan de slag was geweest. Zonder berichtje, dus we hadden nog niet opgeruimd, de strovloeren nog niet volledig afgewerkt,... Daar stonden we dan ook wat beteuterd te kijken (hoewel het natuurlijk wel heel tof is om te zien dat er een vloer ligt.) We zijn dan maar aan de slag gegaan om de delen die nog niet waren dichtgelegd af te werken, zodat die in ieder geval in orde waren. Dus op onze knieën hebben we baan per baan de vloer afgekropen om overal los stro in de gaten te proppen en de koorden los te snijden zodat de balen zich nog even goed/breder kunnen zetten en we zeker zijn dat alles zoveel mogelijk dicht is.
We hadden er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om een PUR-pistool te gaan halen en de gaten op die manier vlug dicht te spuiten, but where's the fun in that. Bovendien is PUR in een strobalen huis als vloeken in de kerk: Not done! Waarom makkelijk als moeilijk ook kan, nietwaar?
Dit weekend zullen we vrees ik achter onze spulletjes moeten gaan zoeken - hopelijk liggen ze niet onder de OSB - en voor de tweede keer ons kelderplafond moeten repareren, dat onder de voorbarige ijver van onze aannemer het weer heeft begeven. Maar... we hebben een vloer:

Stukje bij beetje wordt het een huis

Zoals gezegd is het weer tijd voor muren; tijd voor het afbakenen van de woonruimtes living en keuken.
Na een weekend van meten, passen, zagen, checken en dubbelchecken, hameren, stampen, slaan, trekken, pompen, schroeven,... beginnen we het al aardig in de vingers te krijgen (die er trouwens al redelijk gehavend beginnen uit te zien - gelijk de echte, hé!).





We hebben het tempo al een stuk kunnen opvoeren ten opzichte van de vorige episode muren. Waar we voordien 1 raampje op een hele dag klaar hadden, zijn er ondertussen bijna 3 klaar, plus de muur van de living. En dit ondanks de vele tegenstribbelingen van de balken. Collega-strobouwers hadden ons inderdaad al gewaarschuwd voor het feit dat wat één dag op maat gezaagd is, niet noodzakelijk meer past de dag erna (hout leeft, weet je wel). Een gewaarschuwd man/vrouw is er twee waard, dus we hadden het hout wel al op zijn plaats gelegd, alleen nog niet vastgemaakt, maar er was later dan ook geen beweging meer in te krijgen (met de pompjes los je dat natuurlijk wel makkelijk op... brute kracht werkt altijd).
In ieder geval zijn de vorderingen van dit weekend goed zichtbaar. Op naar volgend weekend!

Aprilse grillen en grollen

Na de damage control van vorig weekend, was het dit weekend opnieuw tijd voor oplapwerk. Na een week van aprilse grillen en grollen had onze plastic folie rond het huis het deels begeven. Dus terug de ladders op om alles weer op zijn plaats te krijgen. Met april achter de rug, zorgt mei hopelijk voor minder onaangename verrassingen.

Nadat ons huis weer waterproof is gemaakt, kunnen we verder met ons werk. Het kelderplafond nog even verder afgewerkt. Dan het laatste stro in de vloer gestampt, en de isolatie tussen houtskelet en kelder verder aangevuld. Met die werkjes uit de weg, kunnen we ons de komende weekends weer helemaal focussen op het optrekken van meer muurtjes. What can we say, time flies when you're having fun.