Damage Control

Het enthousiast heen-en-weergeloop over de strovloer bij het bouwen van de muren vorige week viel niet in goede aarde bij de OSB die we eerder aan het plafond van de kelder hadden geplaatst. Hij is er dus wat bij gaan hangen:

Dus was het dit weekend tijd voor damage control. Met een aantal stutten hebben we de bulten en gaten terug naar boven geduwd en alles weer op zijn plaats gevezen.

Ondertussen is ons plafond gelukkig weer bijna als nieuw.

Lego, maar dan in't groot

Aan het einde van ons weekje 'vakantie' in de vorm van stroblokken stapelen, zijn de buitenmuren van het bureau, de gastenbadkamer en -slaapkamer klaar... (ca. 1/3 van de benedenverdieping)

Ok, het is nog niet helemaal afgewerkt, vandaar de gatenkaas rond de gaten die er ook echt horen te zijn (onze raampjes). De grote ramen zijn peace of cake, no sweat en nog zo van die dingen. De kleine raampjes daarentegen... Een tip voor toekomstige strobalenbouwers: heel leuk, die op maat gemaakte raampjes, maar er kruipt verdorie veeeel tijd in. Alles moet perfect in het lood, waterpas, even hoog, even groot enz... zijn. Toch een behoorlijke uitdaging aangezien het hout zelf niet overal helemaal recht is...  En als het hout in het frame gespannen is, durft dit bovendien ook al eens wat te buigen onder de druk. Daar sta je dan met je waterpas...

Daarnaast heb je van die hoekjes waarvoor je een baal moet inkorten + doorzagen + bijscheren, en dan moet die in een klein hokje dat nog net een paar centimeters kleiner is, daar helemaal boven aan het plafond, waarbij je dan - staand op een wiebelige stapel strobalen - heel je gewicht in de schaal moet werpen (en Trui moet dus nog veeeel boterhammetjes eten) om dat ding erin te proppen. En ja, het moet klemmen opdat de isolatie optimaal is. Die hoekjes gaan we onder handen nemen als de OSB op de vloer ligt. 

Waar het op neer komt: maak je ramen op maat van je strobalen! 

Enfin, al bij al is het een heel leuk gevoel om je eerste muren te zien verschijnen onder je eigen handen (en die van vrienden en familie - waarvoor een heel grote dank-je-wel!).

het langverwachte moment...

Als we aan bouwen denken, denken we meestal aan muren. En die tijd is nu eindelijk aangebroken! Gisteren hebben we onze eerste strobalen op elkaar gestapeld tot muren: strobalen tussen de vertikale balken klemmen, eventueel strobalen op maat maken, balken op maat zagen en bovenop 2 rijen strobalen leggen, aanspannen met pompjes, vastzetten met stevige L-ijzers en op naar de volgende rijen, tot je het plafond tegenkomt. Klinkt simpel, maar het moet allemaal net kloppen / passen; af en toe is er een stevige knie / schouder / hamerslag nodig.

Zoals gewoonlijk toch iets minder vlot als we hadden gehoopt / gedacht, maar we zijn dan ook met het moeilijkste eerst begonnen (de ramen). Zo hebben we onder leiding van de architect toch de pijnpunten even kunnen doornemen. Zodra we alles goed in de vingers hebben, zal het ongetwijfeld al vlug wat vlotter gaan.

rijtjes vullen

Op vrijdag was het tijd voor onze tweede levering stro, want het is hoog tijd om de vloer op de benedenverdieping te isoleren.

Op zaterdag kregen we twee extra paar helpende handen over de vloer (so to speak), in de vorm van toekomstige strobalenbouwers Lien en Wim. Extra handjes maken licht werk, en op het einde van de dag - tussen talrijke verhalen, anekdotes en tips door - hebben we al een mooi stuk van de vloer dichtgelegd en de resterende balen van de avond ervoor binnengehaald.

Op Paaszondag krijgen nog meer balen hun plaatsje in de vloer. De specialekes (gesplitste balen) houden we tot morgen. Wel alvast even de spouw tussen kelder en houtskelet isoleren - koudebruggen kunnen uiteraard niet!

En na een drukke dag is even verpozen in het stro een welgekomen verademing:

Het echte werk: het begin

Nu alles waterdicht is, kunnen we eindelijk beginnen aan het echte werk. Als eerste op de planning: de vloer, dus zakken we af van de verdieping, waar we de laatste tijd veel tijd hebben doorgebracht, naar de kelder, wat ons onderkomen wordt voor de komende week.
De vloer gaat volgens hetzelfde principe als het dak, alleen in plaats van latjes onderaan, schroeven we deze keer OSB tegen de onderkant van de vloer - maw we zetten het plafond van onze kelder. Dit geeft zowel langs boven als langs beneden weer een volledig ander zicht

Voor:

En na: