Eén van de buizen die we tijdelijk aan de regenpijpen hadden vastgemaakt om het regenwater weg te leiden van het huis was losgeraakt. Gevolg: water dat via de verluchtingsgaten de kelder binnenstroomt. Dus werd het een vrijdagnamiddagje soppen (vervolg soppen komende vrijdagnamiddag).
Terwijl ik emmertjes water aan het wegdragen was (16 emmers and counting), vlogen de panlatjes me om de oren. We hadden deze enkel vastgeniet, en dat blijkt duidelijk niet afdoende om stevige windvlagen te weerstaan. Dus op zaterdag: ladder op en de latjes - ditmaal met schroeven - terug vastzetten.
Bleef zondagvoormiddag over om nog wat aan onze muren te werken ('s namiddags stond er weer een feestje op de planning). En toen was er weer een weekend voorbij...
Positive note: Hoewel Moeder Natuur ons graag stokken tussen de wielen steekt waar het het huis betreft, verwent ze ons waar het op de tuin aankomt: onze berg grond is de thuis van klaprozen en roze papavers, onze 11 fruitbomen staan vrolijk te bloeien - dit jaar onze eerste appel en pruim? (de meeste vruchtjes doen we weg, want onze boompjes zijn nog wat jong om al veel offspring voort te brengen (ze moeten eerst nog goed groeien), maar we gaan toch een paar vruchtjes laten staan zodat we al eens kunnen proeven).
En onze tuin herbergt weer een nieuwe bewoner: een (rans?)uil.
