Aan het begin van het bouwproces, en ook tijdens de bouw, had ik – vooral als ik de andere bouwblogs las - vaak een irreëel gevoel: ik kon me nauwelijks voorstellen dat we ooit binnenmuren gingen hebben, of elektriciteit en sanitair. Of ramen en deuren, geleemde muren, een vloer,… het klonk als een verre droom. En toch hadden we altijd een heel duidelijk beeld van het eindresultaat voor ogen.
Week na week werd eraan gebouwd en gesleuteld, met veel zweet, weinig bloed en tranen (gelukkig), redelijk wat geduld (maar nooit genoeg), soms wat gevloek, en toch ook vaak met plezier. Zeker als er wat extra handen kwamen helpen, zat de sfeer er al vlug in.
Nee, af is het huis nog lang niet, bewoonbaar wel. Het sanitair werkt, we hebben verwarming, nog geen keuken, maar wel een gootsteen en een vuurtje om op te koken,… Wie had dat ooit gedacht? Het beeld dat we voor ogen hadden, heeft uiteindelijk reële vormen aangenomen.
En nu is het uiteindelijk zover; we hebben het gehaald! We hebben de deur van het oude huis achter ons dichtgetrokken, op ons nieuw adres een kop koffie gezet en ons in de zetel genesteld. We zijn eindelijk thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten