Ondertussen is ook de grond aangevuld (onze grondwerker wist ons te vertellen dat bij een kelder de afvoerbuizen gewoonlijk al worden gestoken voor de grond rond de kelder terug wordt aangevuld. Op die manier kunnen de buizen met haken in het beton worden vastgemaakt onder het juiste verval, waardoor het risico op verzakken bij het aanvullen nihil is. Tja, beetje laat voor ons... maar een goede tip voor toekomstige zelfbouwers…), en hebben we onze race tegen de tijd voortgezet om op tijd klaar te zijn voor onze date met Mathias van het Leemniscaat!
Op donderdag werd de stelling geleverd. De mannen (en vrouw) van het Leemniscaat weten van aanpakken want op nog geen twee uur stond de stelling rond het huis. Zo kunnen we ook aan de bovenverdieping werken zonder al te veel halsbrekende toeren te moeten uithalen. Dus verder aan de slag met plastiek weghalen, balen gelijkslaan, gaatjes vullen, riet en wapening schieten, … en het gaat vooruit! Met nog vele helpende handen waren 3 gevels bijna af. Tot… Trui na het werk nog vlug het één en ander wilde afwerken. Op het bovenste niveau van de stelling moest nog wat worden vastgeschoten, net om het hoekje onder het dak. Beetje slecht gemikt, en daar ging het nietje dwars door de duim. Au! Niet bevorderlijk voor de productiviteit. De laatste werkjes moesten dus maar door de Leemniscaat-mannen worden gedaan. In een sneltempo werd het riet en de wapening nog vastgemaakt, en begon het traskalken van de gevels. Tot ver na het donker hebben ze doorgewerkt, en dit is het resultaat:
(Voor)
(Na)
Een ruwe basislaag weliswaar, maar dat is nodig om een goed hechtende ondergrond te vormen voor de volgende laag (die 2de helft volgend jaar op de agenda staat). Belangrijkste is dat we nu waterproof zijn en met een gerust hart de winter in kunnen gaan.
