lat, latte, gelat

Eindelijk, eindelijk, ons boormachientje is weer thuis. Nu kunnen we weer naar hartenlust schroeven. We gaan er meteen tegenaan om wat van de verloren tijd in te halen. Eerst moet er wat stro uit de weg geschoren worden, want de balen waren indertijd vol enthousiasme op hun plaats geduwd/gesprongen/geklopt. Waar nodig wordt hier en daar nog stro in gaten geduwd. Balen die te ver doorgezakt zijn, worden indien mogelijk terug naar omhoog geduwd, maar vaker nog met de heggeschaar weggeschoren. Daarna krijgen de latten hun plekje tegen het plafond. Hiervoor toch maar weer de dikke vijzen gekozen: met de grotere kop is het makkelijk om de latten tot tegen de balken toe te trekken (stro kan nogal weerbarstig zijn!). Als je er zeker van bent dat je je plafond gaat laten lemen, kan je er misschien beter voor kiezen om de latten meteen op 20cm van elkaar te hangen voor je het dak begint te vullen - dan zit er geen stro in de weg, en is het een werkje van niks - en dat hadden we misschien ook beter gedaan, maar op deze manier (om er toch een positieve noot aan te geven) hebben we de latten kunnen hergebruiken waaraan we het plastic omhulsel van het huis aan hebben opgehangen ("regenjas XXXXXXXL").

Op een paar plekken waren balen die nat waren geworden tijdens hun wintertje onder het zeil eruit gehaald, dus op die plekken moesten er nieuwe balen in. M.a.w. een werkje waar we wat tegenop zagen. Maar al bij al viel het best mee. De balen werden wat bijgeschoren zodat ze beter tussen de balken pasten. Dan de stelling op het hoogste schavotje zetten, duikbril op (??? U zegt? Duikbril? Jawel, echte aanrader, want er komt veel los stro en stof naar beneden en dat is niet zo prettig voor de ogen), sjaal voor neus en mond (stro en stof zijn ook niet al te aangenaam voor keel en luchtwegen, zo blijkt), en ruggelings liggend op de stelling maken we gebruik van het betere benenwerk om de balen omhoog te duwen. Onderweg kwamen we enkele balen tegen die ook goed nat waren geworden, maar stiekem toch in het dak waren blijven zitten, met alle mooie kleurtjes vandien. We hebben deze kadees vriendelijk verzocht het pand te verlaten, om plaats te maken voor door en door gezonde vriendjes. En zo, beste mensen, hebben we dit weekend 2/3de van het hoofddak afgewerkt:



Volgend weekend doen we zo nog even voort, want pas als dit werkje achter de rug is, kunnen we verder met het bouwen van de binnenmuren op de verdieping. En dat doen we zo graag! Dus houden we het tempo erin want we hebben iets om naar uit te kijken.